
21 april 2025
De good old leden van de werkploeg hebben een aantal maanden geleden met behulp van een aantal Veteranen de voor-kleedkamers omgetoverd tot een paleisje. Daarna heeft een select groepje versleten voetballers de regie in handen genomen. Deze noeste werkers zijn iedere dinsdag- en donderdagavond en zondagochtend in de weer met afplaktape en grote emmers witte, zwarte en rode verf. De klik tussen deze vrijwilligers was dermate groot dat is besloten een speciale afdeling op te richten onder de naam ‘Schilderploeg De Rood-Zwarte Prutsers’. Deze naam dekt de lading beter dan dat de witte aanbiedingverf de muren doet. Want alhoewel de amateurschilders voor elkaar door het vuur gaan, is het geven van negatieve feedback tot een kunst verheven tijdens het schilderwerk en daar is eerlijk gezegd ook wel alle aanleiding toe. Hieronder een inkijkje in de ‘kwaliteiten’ van de schilders.
Ton – De Eland – Rutteman
Ton staat aan het hoofd van het eliteclubje schilders. Hij coördineert de werkzaamheden en faciliteert de noeste werkers met materiaal, verse koffie en op z’n tijd een afsluitend gerstenatje. Daar moet hij het eigenlijk bij laten want het daadwerkelijke schilderen is niet een van zijn best ontwikkelde competenties. Hij is weliswaar tweehandig, maar helaas zijn het wel twee linkerhanden als het op schilderen aankomt. Daar dankt hij ook mede zijn bijnaam aan. Een eland kan namelijk ook niet schilderen. Als Ton actief is als schilder, is hij herkenbaar aan zijn witte CSI-pak.
Peter – Geter – van der Linde
Peter is een man waar je op kan bouwen. Is er wanneer je hem nodig hebt. Op gebied van schilderen vooral inzetbaar op de strekkende meter. Daarop is hij in staat een hoge snelheid te ontwikkelen. Het vermoeden is wel ontstaan dat hij kleurenblind is. Op zich geen probleem, zolang hij maar niet op de grens met een andere kleur terecht komt. Dan wordt die grens nogal eens overschreden en dat vergt weer het nodige herstelwerk door andere, meer vakkundige schilders. Door zijn overmatig enthousiasme verbruikt hij heel veel verf, dat behalve op de muur, ook op zijn kleding terecht komt. Zodra de verf droog is, beperkt hem dat in zijn bewegingsvrijheid en die was toch al niet optimaal. Bij tegenslag wil hij zijn werk nog wel eens voorzien van een zoetgevooisd GVD. Met fluwelen stem en goed gearticuleerd uitgesproken.
Gerrit – Karperkoning – Schutte
Gerrits is met zijn 55 jaar de Benjamin van de ploeg. Het technisch brein van het team. Hanteert de kwast vooral in de natte cel en steekt de helpende kwast toe daar waar dat nodig is. Is gek op spuiten en zorgt dan ook dat de kleedkamer van dienst voor aanvang van de werkzaamheden met de hogedrukreiniger een flinke beurt krijgt. Is een meester in het afplakken van muren en vloeren. Wil zich naast de vaste schildertijden ook nog wel eens extra inzetten om de bankplanken van een nieuw kleurtje te voorzien. Zorgt voor een goede sfeer door ieder nummer van de playlist, luidkeels van een licht erotisch tintje te voorzien.
Sjaak – Lampie – van Valen
Sjaak heeft geen verstand van voetbal en eigenlijk ook niet van schilderen. Het werk dat hij aflevert, is vaak half. Wel een topritselaar van materiaal. U vraagt, hij draait. Vooral goed in het demonteren van de bankplanken. Met grof geschut worden alle bouten in no-time definitief de nek omgedraaid. Ook een meester in het knoeien van verf op dat deel van de vloer, dat niet is afgeplakt. Het geven van opbouwende feedback is hem volkomen vreemd. Kortom, een gewaardeerd lid van het team.
Peter – Frog – Kroon
Peter is er meestal niet of komt iets later en als hij er is, doet hij niet veel. Is chef druipers. Om overlast en zichtbare schade te voorkomen wordt hij meestal ingezet op de eerste laag wit in de doucheruimte. Werkt rustig en rustgevend. Zo rustig dat de rest van de ploeg hem vergeet bij het afsluiten van de kleedkamer. Dat geeft hem weer alle gelegenheid om zijn werk af te maken. Onmisbare factor bij het (de)monteren van de kledinghaakjes.
Wim – Sir Tinky – Erkelens
Wim is een generalist pur sang, wat eigenlijk wil zeggen dat hij niks goed kan. Daarom vooral ingezet in de kleine ruimte. In dit geval de toiletten. Neemt voortdurend te veel verf op z’n kwast en neemt dan en passant ook het kale achterhoofd van een collega mee. Plakt steevast de te schilderen oppervlakte zelf af. Zorgt voor de muzikale omlijsting van de actieve uren. Heeft voor iedereen een positief woordje klaar. Het prototype van de ideale medewerker.
José – Pep – Gallardo (stagiair)
José vindt dat hij wel eens wat terug mag doen voor de club. Dat vindt iedereen al jaren, maar goed, het begin is er. Vermoed wordt dat hij gestuurd is door zijn vriendin. Gezien zijn beperkte lichaamslengte wordt hij voornamelijk ingezet om de plinten te schilderen. Is een vrolijk ventje en dat komt de werksfeer ten goede.
Jan – Bromsnor – van ’t Zelfde (stagiair)
Zijn naam zegt het al, wat je ziet, is wat je krijgt. Is gespecialiseerd in het aanbrengen van de strakke scheidslijn tussen zwart en wit. De pensionado met de fijne motoriek, dit in tegenstelling tot het grove hak- en breekwerk dat hij jarenlang als verdediger liet zien. Heeft een zeer aanstekelijke lach die hij vooral laat horen bij zijn eigen ‘grappen’.
De werkzaamheden vorderen gestaag. Op het to-do-lijstje staan nog twee kleedkamers, de trainerskamer, de deuren en de statafels in de kantine. De eerste statafel is inmiddels aangepakt. Nu krijgen de oudjes twee weken rust om na de grote toernooien de kwast weer ter hand te nemen.